Eternal Sunshine of the Spotless Mind(2004), Sil Baştan. Jim Carrey ve Kate Winslet’in başrollerini paylaştığı oscar kazanmış ,izlenecek romantik filmler içinde belki de ilk sırada yer alan farklı bir film.
İnsan unutan, belki unuttuğu için daha mutlu yaşayan bir varlıktır. Hayatta bizi pes etme noktasına getiren olaylar olmuştur ve olacaktır. Hiçbir şey hayat kadar şaşırtıcı değil, bunu reddetmek imkânsızdır. Bazen öyle bir bunalıma düşer ki insan, keşke der, keşke bunları hiç yaşamamış olsaydım, keşke hepsini bir anda unutabilseydim. Keşke, keşke… İnsanların keşkelerle yaşaması taraftarı değilim, keşkelere her psikolojik danışman adayı kadar karşı olsam da insanız sonuçta. Mutluluklarımız kadar hüzünlerimiz, sevinçlerimiz kadar da üzüntülerimiz vardır. Bilimin hızla geliştiği bir çağda bu kadar da olmaz dedirttiren neredeyse hiçbir şey kalmamışken, o mutsuz, üzüntülü geçen anlardan birinde, birisi çıkıp bu yaşadıklarının hepsini silebiliriz deseydi cevabınız ne olurdu? Biliyorum, birçoğumuz onları silmek için can atardık, ama ya sonra, insanı büyüten, olgunlaştıran, yaşadığımız mutsuzluklarla, üzüntülerle baş etme gücümüz değil miydi, o mutsuz eden olaylardan kurtulmak, onları silip atmak çözüm olur mu? İşte bu sorulara cevap olan bir film: Sil Baştan.
Hayatta her tür sorun çıkabilir karşımıza. Bu film bir aşk hikâyesini anlatıyor. Bilinenlerin aksine sevip mutluluğu yakalamaya çalışıp sonunda mutlu olanların hikâyesi değil. Sondan başlayan bir hikâye. Mutlu bir ilişkinin yaşamış bir çift olan Clementine ve Joel ayrılırlar. Aklına her eseni yapan Clementine, Joel ile yaşadığı bütün anılarını sildirir. Joel karşısına çıktığında ne onu hatırlar ne onunla ilgili herhangi bir şeyi. Bunun üzerine Joel çektiği acıyı bitirmek için aynı yola başvurur. Clementine’in gittiği doktora gider ve Clementine ile ilgili her şeyi sildirmek istediğini söyler. Ve film başlar. Bir grup doktor Joel’in hafızasına girerler ve Clementine’li anıları tek tek silerler. Peki, sizce ne olmalıdır? Joel ve Clementine birbirlerini tamamen unutup mutlu hayatlarına geri mi dönmelidirler? Hayır, Joel ve Clementine ne kadar silinmesini istese de, eski anıları silinirken birbirlerini ne kadar çok sevdiklerini, aslında tüm sorunların birbirlerine olan sevginin azalmasından değil de iletişim eksikliğinden olduğunu fark ederler. Anılar içinde yolculuk yaparak anılarının tamamen silinmesini engellemek isteseler de, tüm anılar silinir. Sonra, sonra ne olacaktır? İşte hep o kurtulmak istenilen anılar, gidince mutluluk olabilecek midir? Bunu sadece bir aşk hikayesi sorunu olarak düşünmeyin, karşımıza çıkan her sorun sonrası ondan kurtulmak isteriz, onların hiç yaşanmamış olmasını dileriz. Ya hiç yaşanmamış olsaydı, ya istediğimizde sildirebilseydik? Filmin sonunu söylemeyeceğim. Filmin sonu herkesin kendine göre yorumlayacağı, herkesin kendine bir pay çıkaracağı türden, etkileyici bir son. Sadece izlemenizi tavsiye ediyorum.
Biz psikolojik danışmanlık yapacağız. Zaman zaman insanların sorunlarını çözmelerinde yollar göstereceğiz. Ayrıca daha önce de belirttiğim gibi, biz de insanız, psikolojik danışman olmamız hiç sorunumuz olmayacağı, hiç bunalıma, depresyona düşmeyeceğimiz anlamına gelmiyor. Gerek kendi sorunlarımızı çözmede, gerek başkalarının sorunlarını çözmelerinde yollar göstermede bize katkı sağlayacağını düşündüğüm bir film. İnternet üzerinde aradığınızda en iyi filmler listelerinde de var olan başarılı bir yapıt.
İnsanlar gelişen çağda ne olacağını kestiremiyorlar. Yıllar öncesinin filmlerindeki hayali şeyler, günümüzde vazgeçilmezimiz olmuş durumda. Eğer bir gün hafızamızdan bir bölümü sildirebilme ihtimalimiz olursa, ne kadar ahlaki olur ne kadar uygulanır bilmem ama, bu filmden sonra hafızamdaki beni rahatsız eden olayları sildirmek ister misin diye sorsalar, şahsen cevabım hayır olur. İyi seyirler…