KADINA YÖNELİK ŞİDDET

Kısım 2: Kadın Cinayetleri ve Kadınların Öldürülme Nedenleri

2.Kadın Cinayetleri

Kadın cinayetleri kavramı, kadınların toplumsal rolleri ile bağlantılı nedenlerle öldürülmeleri anlamında kullanılmaktadır. Dolayısıyla, kadınların öldüğü her eylem kadın cinayeti olarak adlandırılmamaktadır. Kadın cinayetleri, kadınların kadın oldukları için öldürülmeleri anlamına karşılık gelmektedir. Tarihte, kadın cinayetleri kavramı ilk kez 1801 gibi görece erken bir tarihte, İngilizce bir yayında ‘’bir kadının öldürülmesi’’ anlamında kullanılmıştır. Kadın cinayetleri birçok kategoride incelenebilir. Namus cinayetleri, tutku cinayetleri, lezbiyenlere yönelik homofobik cinayetler, ırkçı cinayetler, ensest ilişki içerisinde ya da tecavüz sonrası kadının ölmesi bu tür cinayetlere örnek olarak verilebilir. Farklı kesimlerde yürütülen çalışma sonuçlarına göre; kadınların bunlara ek olarak mirastan pay vermeme, ailenin rızası olmadan evlenme, aile üyesi olmayan bir erkekle iletişim kurma gibi nedenlerle de cinayete kurban gittikleri tespit edilmiştir. Tüm bu nedenler dışında bazı araştırmacılar farklı nedenlerin de kadın cinayeti olarak sayılması gerektiğini söylerler. Bunlardan birisi de Russell’dir. Russell bu konudaki düşüncesini şöyle açıklar: ‘’AIDS gibi hastalıkların, kadın sünneti ya da zorla kürtaj gibi uygulamaların da kitlesel kadın cinayeti olarak sayılması gerekir’’ demiştir. Kadın cinayetlerinde belirleyici olan etkenlerden birisi de katil ile maktülün içinde bulunduğu ilişkinin bağlamıdır. Sevgilileri tarafından öldürülen kadınlar, eşleri tarafından öldürülen kadınlar, kendilerini pazarlayan erkekler tarafından öldürülen kadınlar bu bağlama örnek olarak verilebilir [2]. Kocaları tarafından öldürülen kadınların tümü eşit risk altında değildir. Genç, üreme çağındaki kadınların hırpalanma ve öldürülme oranı, daha yaşlı olan ve üreme özelliğini kaybetmiş kadınlara oranla daha yüksektir [6].

2.1 Kadınların Öldürülme Nedenleri

  Kadınların öldürülme nedenlerinin başında kendi kararlarını vermek istemeleri gelmektedir. Ataerkil bir toplum olan Türk toplumunda erkek çoğu zaman üstün gözüyle görülmüş ve evlenen kadınların da kocaları ne derse uymaları beklenmiştir. Bazı zamanlar kadınlar da kendi kararlarını vermek istemekte ancak bunun sonucu kadınlar açısından ve aile açısından felaketle sonuçlanabilmektedir[5]. Kadınlarının öldürülmesinin bir nedeni de kocasından yediği dayağa daha fazla dayanamayarak boşanmak istemeleridir. Bazı kadınlar çocuğu olduğu için sabretmeye çalışsa da bazılarının sabırları taşmakta ve aldıkları boşanma kararını eşlerine söylemektedirler. Kadının aldığı bu kararı duyan eş ise sinirlenerek kadını öldürebilmekte ve hem kendini hanımsız hem de çocuklarını annesiz bırakabilmektedir. Erkeklerin o an takınmış olduğu psikolojik durum göz önüne alındığında eşlerinin kendini yüzüstü bırakmak istediğini düşünerek eşlerini öldürebilmektedirler. Bunun dışında, giydiği kıyafetler nedeni ile öldürülen kadınlar da vardır. Dar pantolon, mini etek, dekolteli kıyafet vb. şekillerde giyindiği için eşleri tarafından cinayete kurban giden kadınların sayısı azımsanmayacak kadar fazladır. 2012 yılından önceki kadın ölümlerine baktığımızda öldürülen her iki kadından biri kendi hayatına dair karar aldığı ya da almak istediği için hayatını kaybetmektedir. 2012 yılının ilk altı ayında yaşanan ölümlerde ise bu oran % 53’tür. Kadınların, kocalarından ayrılma ve boşanmaya bağlı olarak öldürülme oranları ise % 28,5’tir. Eski kocası-nişanlısı-sevgilisi tarafından öldürülen kadınlar ise % 69 oranındadır. Bu verilere bakıldığında; erkeklerin, kadınlara kendi kararlarını alma hakkı tanımadığı görülmektedir. Aynı zamanda 2008-2010 yılları arasında ekonomik krize bağlı kadın cinayetlerinin de % 175 oranında arttığı görülmektedir [5].

KAYNAKÇA

[2]. Gazioğlu, Elif. ’’Kadın Cinayetleri: Kavramsallaştırma ve Sorunlu Yaklaşımlar’’. ’’Sosyal Politika Çalışmaları’’ Dergisi 7.30 (2013).

[5]. Özgül, Av Gökçesu. "Türkiye’de Kadın Cinayetleri Gerçeği ve Durdurmak İçin Çözüm Yolları." Türkiye Biyoetik Derneği.

[6]. Shackelford, Todd K. "Reproductive-age women are overrepresented among perpetrators of husband killing." Aggressive Behavior 26,4 (2000): 309-317.