SEVDİKLERİMİZE HİTAPLARIMIZ

Kişilerarası ilişkilerimizde boyut eş veya sevgili ilişkisi olduğunda, diğer insanlarla olan ilişkilerimizden daha farklı olmaktadır. Bu farklılık kendisini en açık şekilde bireylerin birbirlerine karşı kullandığı hitap kelimelerinde göstermektedir. Burada normal bir arkadaşımıza hitap etme şeklimizle; eşimiz veya sevgilimize hitabımız farklı olmaktadır. Hayatımızı paylaştığımız ya da böyle düşünce beslediğimiz insanla olan ilişki daha ileri boyutta olduğu için ona içten, daha sıcak ve samimi bir şekilde beslediğimiz sevginin göstergesi olarak canım, sevgilim vb. gibi sözcükleri kullanmaktayız.

Eş, kişinin en yakınlarından birisi olduğu için, onunla konuşmaları, “er-komutan”, “öğretmen-öğrenci” veya “anne, baba-evlat” gibi olmamalıdır. Bu tür konuşmalarda da geçerli olan “sevgi, saygı, hoşgörü, tatlı söz, düşünce özgürlüğü” gibi şeyler eşler arasında da bulunması gereken şeyler olmakla birlikte; “eş” ilişkisi tüm bunlardan daha yakın bir ilişki olduğu için, eşler arası konuşmalar da elbette daha yakın olmalıdır. Eşlerin birbirine hitabı “sevgi, şefkat, saygı, ilgi ve yakınlık” hissettirecek nitelikte olmalıdır (Durmuş, 2012 ). Canım, sevgilim, bir tanem vb. gibi sözcükler de eşler arasında ki yakınlığı gösterdiğinden ve aradaki ilişkinin eş ilişkisi devamında birbirlerine duyulan sevginin bir göstergesi olarak nitelendirilebilir. 

Canım, sevgilim vb. sözcükler bireyler arasında ki sevgiyi perçinlediği içinde kullanıldığını söylenebilir. Bu durumun irdeleyecek olursak, Maslow’un ihtiyaçlar piramidinde ait olma ve sevgi ihtiyacı vardır. Bu ihtiyaç bu sözcüklerle de olsa bazen giderilebilir. Yine psikolojik açıdan bakacak olursak Jung’un analitik psikolojisinde var olan anima ve animus, bizim eş seçmemizde önemli rol oynamaktadır. Buna göre bireyler anima ve animuslarını birbirlerine yansıtarak yakınlık kurmakta ve eş olmaktadırlar. Bu şekilde düşünürsek birbirlerini tamamlıyorlar ve eşlerden biri diğerinde kendisini gördüğünden “canım, hayatım” gibi kelimeleri kullanıyor olabilirler (Burger, 2006’dan yararlanılmıştır).

Eş veya sevgili fark etmeksizin sevginin bir göstergesi olarak bu sözcükleri genel olarak kullandığımızı söyleyebiliriz. Konuşmalarımızda sözcükler çok etkilidir bu türden sözcüklerinde karşımızdaki bireyi sahiplendiğimizi ve kabul ettiğimizi gösterdiğinden kullanıldığı ve kullanılması gerektiğini söyleyebiliriz.

YARARLANILAN KAYNAKLAR

Burger, J. M.(2006). Kişilik. İstanbul: Kaknüs Yayınları. 1. Baskı

Durmuş, A. (2012). Aile İçi İletişimde Söz. https://www.aytendurmus.com/yazilar/76-aile-ici-iletisimde-soz.html internet sitesinden 10.12.2012 tarihinde erişilmiştir.